ใบหม่อน ในอดีต การปลูกหม่อนมุ่งเน้นไปที่การเก็บใบหม่อนไปเลี้ยงไหม ต่อมาได้มีการวิจัยและพัฒนางานวิจัยการแปรรูปหม่อนเพื่อใช้ประโยชน์ด้านต่างๆ นอกเหนือไปจากการเลี้ยงไหม เช่น ผลสุกมีรสหวานอมเปรี้ยว สามารถนำมารับประทานเล่นเป็นผลไม้ได้ และยังนิยมนำใบมาตากแห้ง และชงดื่มเป็นน้ำชาใบหม่อน ซึ่งจะให้กลิ่นหอมมีเอกลักษณ์ และรสชาติเหมือนชา แต่อมหวานเล็กน้อย บางท้องถิ่น เช่น ภาคอีสาน ภาคเหนือ
ใบหม่อน มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Morus Alba Linn. เป็นพืชในวงศ์ Moraceae ต้นหม่อนมีลักษณะเป็นไม้ทรงพุ่ม สูงประมาณ 2-5 เมตร ใบหม่อนเป็นใบเดี่ยว รูปทรงไข่ ความกว้างประมาณ 8-15 เซนติเมตร ยาว 10-15 เซนติเมตร ด้านในขอบใบมีรอยหยัก เนื้อใบมีลักษณะสาก มีรสฝาด ออกขมนิด ๆ ดอกหม่อนมีสีขาวหม่นหรือแกมเขียว ดอกออกเป็นช่อ
ในใบหม่อนมีสารที่มีโครงสร้างคล้ายน้ำตาลโมเลกุลเดี่ยว (monosaccharides) อยู่หลายชนิดด้วยกัน ซึ่งสารชนิดนี้เป็นสารสำคัญในการออกฤทธิ์ลดน้ำตาลในเลือด